Görüntü Dökümü:
– “Zufar” ekmeğinin yapılışından detay görüntüler
– Tandır ateşinden detay
– Ekmeğin tandırda pişirilmesinden detaylar
– Pişirilen ekmeklerden detaylar Umman'da uzun süre bayatlamayan geleneksel ekmekler hâlâ tercih ediliyor
– Yağ, un, şeker, tuz ve çörek otuyla hazırlanan ve modern fırınlar yerine geleneksel tandırlarda pişirilen bu ekmeğin sonbahar dönemleri dışında 45 gün bayatlamadan saklanabildiği belirtiliyor
– Ünlü seyyah İbn Battuta'nın 1331 yılında ziyaret ettiği Zufar'da bu ekmekle tanıştığı ve uzun süre bozulmaması nedeniyle gemiyle Hindistan'a yaptığı yolculuk sırasında yanında “Zufar” ekmeği bulundurduğu rivayet ediliyor
ZUFAR (AA) – AHMED YUSUF – Umman'da uzun süre bayatlamadan saklanabildiği için eskiden çöl halkı ve gezginler tarafından rağbet edilen “Zufar” ekmeğine, günümüzde de ilgi devam ediyor.
Ülkenin güneyindeki Zufar ilinde yüzlerce yıl öncesine dayanan ve halk arasında “kalıb” veya “çörek” olarak adlandırılan bu ekmek; yağ, un, şeker, tuz ve çörek otuyla hazırlanıyor ve modern fırınlar yerine geleneksel tandırlarda pişiriliyor.
Önceki zamanlarda Ummanlı kadınlar unu ve yağı kendi elleriyle hazırladığı için ekmeğin yapımı da hayli meşakkatli oluyordu.
Modern aletler olmadan tahıllar büyük bir emek harcanarak değirmen taşıyla öğütülüyor, yağ da geleneksel yöntemlerle sütün çalkalanmasıyla elde ediliyordu.
Günümüze gelindiğinde ise “Zufar” ekmeği, bu kadar meşakkatli olmasa da hatırı sayılır bir emek sonucu sofralardaki yerini alıyor.
– Kendisine özgü şekiller
Umman'da geleneksel tatların korunduğu bölgelerden biri olarak öne çıkan Zufar'da yüzlerce yıllık geleneksel ekmek yapımı devam ediyor.
Yuvarlak ve ince bir şekli olan ekmek, Zufarlı kadınların maharetli ellerinde şekilleniyor. Ekmekler, hamurun hazırlanması aşamasından tandırda pişirilinceye kadar nesilden nesile, anneden kıza aktarılan göz ayarı ve el maharetiyle yapılıyor.
Hazırlanan hamur, dairevi açılıyor. Daha sonra topraktan yapılmış üzerinde muhtelif şekiller olan yuvarlak tepsi şeklindeki kalıplar üzerinde merdaneyle biraz daha açılıyor. Böylece ekmeğin üzerinde kendisine özgü şekiller ortaya çıkıyor.
– Özel tandırlarda pişiriliyor
Hamuru pişirmek için yerde bir çukur kazılarak hazırlanan tandır, dağlık bölgelerden getirilen bir çamurla sıvanıyor. Eski zamanlarda ise bunun için sarı kil denen bir malzemenin kullanıldığı belirtiliyor.
Ekmeğin pişirilmesi için gerekli ısı, kuru odunların köz haline gelinceye kadar yakılmasıyla sağlanıyor. Daha sonra sıcaklığı gerekli seviyeye ayarlamak için korun üzerine bir miktar kül yerleştiriliyor.
– İbn Battuta gibi seyyahların tercih ettiği bir ekmek
“Zufar” ekmeği, eskiden çölde uzun süre kalan seyyahların ve çobanların özellikle tercih ettiği yiyeceklerden biri olarak biliniyor.
Bunun nedeninin ise bu ekmeğin nem oranı yüksek olduğu için potansiyel saklama süresini kısaltan sonbahar dönemleri dışında 45 gün bozulmadan saklanabilmesi olduğu belirtiliyor.
Ünlü seyyah İbn Battuta'nın 1331 yılında ziyaret ettiği Zufar'da bu ekmekle tanıştığı ve uzun süre bozulmaması nedeniyle gemiyle Hindistan'a yaptığı yolculuk sırasında yanında “Zufar” ekmeği bulundurduğu rivayet ediliyor.
– Umman'ın her bölgesinde yapılır hale geldi
Günümüzde ise bu ekmekler artık Zufar'la sınırlı kalmayıp ülkenin her yerinde yapılıyor.
Ummanlı ailelerden bazıları “Zufar” ekmeğini yapabilmek için evlerinde özel tandırlar hazırlatıyor.
News
