Özlemek İle İlgili Sözler -150 Adet

ABONE OL

News

Mart 18, 2025 05:51

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Özlemek, sessiz bir çığlık gibidir.
Hasret, kalbin en derin yarasıdır.
Özlemek, var olanı kaybetmekten daha acıdır.
Zaman geçer, ama özlem hiç eksilmez.
Uzaklık, sevgiyi unutturmaz; aksine büyütür.
Gözlerinle değil, kalbinle beklemektir özlemek.
Özlemek, kavuşmanın en güzel duasıdır.
Yürekte saklı kalan isim en çok özlenendir.
Birini özlemek, ona her gün mektup yazıp postalamamaktır.
Ne kadar uzak olursa olsun, yüreğe düşen bir özlem hep yakındadır.
Kavuşmak ümidiyle beklemek, özlemin en güzel yanıdır.
Bir insanın yokluğu, bir şehrin sessizliğinden daha ağırdır.
Gözlerin yol bekler, gönlün sabır çeker… İşte özlem budur.
Özlemek, varlığını hissettiğin ama dokunamadığın bir sevda.
Zaman her şeyi unutturur, ama özlem hariç.
Kalbimin atışı, özlemimin ritmidir.
Seni her özlediğimde, yıldızlara bakıyorum. Çünkü sen de benim gibi gökyüzüne bakıyorsun belki de.
Bir insanı özlemek, içinde eksilen bir parçayı her gün hissetmektir.
Bazen bir fotoğraf, binlerce kelimeden daha çok özlem anlatır.
Gelmeyecek birini özlemek, en ağır bekleyiştir.
Sensiz geçen her gün, aşkın biraz daha derine işlemesi demek.
Sesini duymadığım her saniye, seni biraz daha özlüyorum.
Özlemek, kalbin seni sevdiğinin yanına götürmek istemesidir.
Gözlerim seni görmüyor ama kalbim hep seninle.
Özlemek; yüreğin her gece onun adını fısıldamasıdır.
Sevda, birini en olmadık anlarda özlemektir.
Aşk uzak kalmayı affetmez, özlemle yanar kavrulur.
Ellerini değil ama ruhunu özlüyorum en çok.
Birlikteyken zaman yetmez, ayrı kalınca her an zehir olur.
Senin olmadığın her yer, sanki sensizlikle mühürlenmiş gibi.
Mesafeler uzak olsa da, yürek hep yakın olur.
Ne kadar uzağa gidersen git, özlem peşini bırakmaz.
Bir şehri değil, bir insanı özlüyorum.
Ayrılık, özlemi artırır; hasret ise sevgiyi büyütür.
Gözlerim seni arıyor, ama sadece uzaklık karşılıyor beni.
Denizler bile bazen kıyıya ulaşmayı özler.
Geceler uzar, yollar bitmez, özlem dinmez.
Özlem, kalbin uzaklara yazdığı bir mektuptur.
Mesafeler değil, sessizlik yorar insanı.
Hasretin en zor yanı, elini uzattığında boşlukla karşılaşmaktır.
Hasret bir denizse, ben o denizde kaybolan bir gemiyim.
Sen gidince, rüzgar bile hüzünle eser oldu.
Gece yıldızlara, ben ise sana bakıyorum.
Sesini duymadan geçen her gün, eksik bir şiir gibidir.
Senin yokluğun, baharsız kalan bir ağaca benziyor.
Özlemin içimde bir ağaç gibi büyüyor.
Seni düşündüğüm her an, kalbimde bir şiir yazılıyor.
Hasretin adı oldun dilimde, her nefeste seni anıyorum.
Özlem, gözlerde başlayıp yürekte tamamlanan bir yolculuktur.
Rüzgar bile senin adını fısıldıyor gibi…
Gittiğin günden beri gökyüzü eksik, yıldızlar solgun, rüzgar sessiz…
Hasretin adı bile içimi titretmeye yetiyor.
Seni özlemek, her nefeste adını fısıldamak gibidir.
Ayrılık, insanın içini en sessiz şekilde kanatan bir özlemdir.
Yollar uzar, zaman geçmez, özlem hep yerinde durur.
Gözlerim seni özlemese, nasıl bulurdu beni bu kadar çok yağmur?
Özlemek, sessiz çığlıklarla dolu bir gecede yalnız kalmaktır.
Kalbimin en derin köşesinde senin için bir yer hep var.
Seni özlemek, her güne eksik başlamak demek.
Bir yerlerde sen varsın, ama burada senin yokluğun büyüyor.
Aşk, özlemle büyüyen bir yangındır.
Senin olmadığın günler, baharsız geçen mevsim gibidir.
Sensiz geçen her an, bir ömre bedel.
Özlemek, varlığına muhtaç kalmaktır.
Kavuşmak ümidiyle beklemek bile güzel seninle…
Sesini duymak bile özlemimi bir nebze dindiriyor.
Ellerini değil, bana bıraktığın o sıcaklığı özlüyorum.
Sensizliğin içinde kayboluyorum, yollar hep sana çıkıyor.
Ayrılık kalbimi sarar, özlem her saniye daha da büyür.
Gelmeyecek birini beklemek, özlemin en acı halidir.
Ne kadar uzağa gidersen git, yüreğim hep seninle.
Mesafeler uzaklığı değil, sevgiyi sınar.
Hasret, en uzak mesafeden bile daha zor.
Yolun sonu sen olunca, beklemek de güzel.
Her geçen gün biraz daha yaklaşırım sanırken, özlem beni daha da uzaklara savuruyor.
Sesini duymadan geçen her gün, içimde eksik bir notadır.
Mesafeler bedenleri ayırır, kalpleri değil.
Uzaklık sadece sayılardan ibarettir, özlemse sonsuzdur.
Her sabah gözlerimi uzaklara dikip seni bekliyorum.
Hasretin en acı yanı, sesini rüzgarda aramaktır.
Gün olur, özlem diner; gün olur, kavuşuruz…
Gönlümde bir boşluk var, adı özlem, sahibi sensin.
Seni her özlediğimde rüzgarın esişinde adını duyuyorum.
Uzaklık, aşkın en büyük imtihanıdır.
Geceler, sensizliğin en sessiz şahitleridir.
Hasret, içimde büyüyen bir fidan gibi…
Sensiz geçen zaman, bahçesiz bir çiçek gibidir.
Özlem, adını anmadan hissettiğim en derin duygudur.
Ellerim boş, ama yüreğimde sen varsın.
Kavuşmak ümidiyle beklemek, özlemi daha anlamlı kılar.
Gün gelecek, bu özlem bir buluşmaya dönecek.
Sensiz geçen her gün, kavuşacağımız güne yaklaştırıyor beni.
Özlem, sabrın en zor sınavıdır.
Kavuşmanın hayali bile bu özlemi hafifletmeye yetiyor.
Özlemek, umut etmekten hiç vazgeçmemektir.
Her şeyin zamanı gelir, kavuşmanın da…
Bir gün bu yollar, adımlarını taşır.
Zaman geçer, ama özlem aynı kalır.
Özlemin sonunda kavuşmak varsa, her bekleyiş güzeldir.
Bugün seni özlüyorum, yarın seninle olacağım.